- زبان اسپرانتو معروفترین زبان فراساختهٔ میانجی جهانی است که در میان زبانهای ابداعی موجود، بیشترین گویشوران را در جهان دارد.
- زبان اسپرانتو توسط دکتر لودویک زامنهوف، یک چشمپزشک لهستانی، در سال ۱۸۸۷ میلادی (۱۲۶۶ شمسی) به عنوان یک زبان بینالمللی برای کل دنیا، یا زبان مشترک جهانی ابداع شد.
- نام این زبان از اسم مستعار لودویک زامنهوف (اسپرانتو)، به معنی «امیدوار»، گرفته شدهاست. هدف از ساختن این زبان، ایجاد صلح و دوستی در سطح دنیا با تسهیل ارتباط و تعامل بین مردمهای مختلف بود.
- زبان اسپرانتو دارای دستور زبان بسیار ساده، منطقی و بیاستثنا است. هر حرف الفبا فقط به یک صورت تلفظ میشود و برای نگاشتن هر صدا تنها یک حرف بهکار میرود. واژگان این زبان بیشتر از زبانهای رومیایی و ژرمنی و دستور زبان آن بیشتر از زبانهای اسلاوی الهام گرفته شدهاست.
- زبان اسپرانتو توسط فرهنگستان اسپرانتو تنظیم و نظارت میشود. فرهنگستان اسپرانتو یک سازمان علمی است که در سال ۱۹۰۵ تأسیس شد و وظیفهٔ حفظ و ترویج استانداردهای زبان اسپرانتو را دارد.
- زبان اسپرانتو دارای فرهنگ و رسانهای پویا و فعال است. بسیاری از کتابها، فیلمها، مجلات، رادیوها و سایتهای اینترنتی به زبان اسپرانتو منتشر میشوند. همچنین بسیاری از جشنوارهها، کنگرهها، کلاسها و کلوبهای اختصاص به زبان و فرهنگ اسپرانتو دارد.
- بعضی سازمانهای بینالمللی نظیر یونسکو، سازمان ملل، اتحادیه اروپا و کمیته بینالمللی صلیب سرخ از زبان اسپرانتو به عنوان یک زبان مفید و مقبول حمایت میکنند.
- زبان اسپرانتو همچنین در بعضی کشورها به عنوان یک زبان مادری تلقی میشود. برخی از گویشوران این زبان، فرزندان زوجهای چندزبانه هستند که با هم به زبان اسپرانتو صحبت میکنند و آن را به فرزندان خود منتقل میکنند.
- زبان اسپرانتو در بعضی از آثار هنری و فرهنگ عامه نیز حضور دارد. برای نمونه، در فیلم «گاتکا»، گوینده خبر به زبان اسپرانتو صحبت میکند. در رمان «آخرین سفر»، نوشتهٔ جورج ر. استوارت، زبان اسپرانتو تنها زبان باقیمانده پس از نابود شدن تمدن است.منبع
- زبان اسپرانتو معروفترین زبان فراساختهٔ میانجی جهانی است که در میان زبانهای ابداعی موجود، بیشترین گویشوران را در جهان دارد.
- زبان اسپرانتو توسط دکتر لودویک زامنهوف، یک چشمپزشک لهستانی، در سال ۱۸۸۷ میلادی (۱۲۶۶ شمسی) به عنوان یک زبان بینالمللی برای کل دنیا، یا زبان مشترک جهانی ابداع شد.
- نام این زبان از اسم مستعار لودویک زامنهوف (اسپرانتو)، به معنی «امیدوار»، گرفته شدهاست. هدف از ساختن این زبان، ایجاد صلح و دوستی در سطح دنیا با تسهیل ارتباط و تعامل بین مردمهای مختلف بود.
- زبان اسپرانتو دارای دستور زبان بسیار ساده، منطقی و بیاستثنا است. هر حرف الفبا فقط به یک صورت تلفظ میشود و برای نگاشتن هر صدا تنها یک حرف بهکار میرود. واژگان این زبان بیشتر از زبانهای رومیایی و ژرمنی و دستور زبان آن بیشتر از زبانهای اسلاوی الهام گرفته شدهاست.
- زبان اسپرانتو توسط فرهنگستان اسپرانتو تنظیم و نظارت میشود. فرهنگستان اسپرانتو یک سازمان علمی است که در سال ۱۹۰۵ تأسیس شد و وظیفهٔ حفظ و ترویج استانداردهای زبان اسپرانتو را دارد.
- زبان اسپرانتو دارای فرهنگ و رسانهای پویا و فعال است. بسیاری از کتابها، فیلمها، مجلات، رادیوها و سایتهای اینترنتی به زبان اسپرانتو منتشر میشوند. همچنین بسیاری از جشنوارهها، کنگرهها، کلاسها و کلوبهای اختصاص به زبان و فرهنگ اسپرانتو دارد.
- بعضی سازمانهای بینالمللی نظیر یونسکو، سازمان ملل، اتحادیه اروپا و کمیته بینالمللی صلیب سرخ از زبان اسپرانتو به عنوان یک زبان مفید و مقبول حمایت میکنند.
- زبان اسپرانتو همچنین در بعضی کشورها به عنوان یک زبان مادری تلقی میشود. برخی از گویشوران این زبان، فرزندان زوجهای چندزبانه هستند که با هم به زبان اسپرانتو صحبت میکنند و آن را به فرزندان خود منتقل میکنند.
- زبان اسپرانتو در بعضی از آثار هنری و فرهنگ عامه نیز حضور دارد. برای نمونه، در فیلم «گاتکا»، گوینده خبر به زبان اسپرانتو صحبت میکند. در رمان «آخرین سفر»، نوشتهٔ جورج ر. استوارت، زبان اسپرانتو تنها زبان باقیمانده پس از نابود شدن تمدن است.منبع